Giełkot to poważne zaburzenie mowy, które w zdecydowany sposób utrudnia jej rozumienie przez otoczenie. Naukowcom i logopedom praktykom udało się w ostatnich latach zidentyfikować objawy i symptomy giełkotu mające znaczenie podczas stawiania diagnozy różnicowej.
Co znajdziemy w tej publikacji?
Autorka przekazuje tutaj treści zarówno teoretyczne, jak i charakteryzuje zaburzeniem, jakim jest giełkot. Opisuje w sposób bardzo szczegółowy postępowanie diagnostyczne w giełkocie oraz bardzo ważne przy tym zaburzeniu - rozpoznanie różnicowe. Proponuje także w jaki sposób można zaplanować skuteczną, efektywną terapię.
Publikację tę polecamy logopedom.
Z przedmowy do polskiego wydania autorstwa dr Marii Faściszewskiej:
Giełkot to zaburzenie, które nie jest w pełni rozpoznane i opisane. Wiedza związana z tym tematem jest słabo rozpowszechniona zarówno wśród terapeutów, lekarzy, jak i ogółu społeczeństwa. Mimo iż nie jest to często pojawiające się zaburzenie, prędzej czy później każdy praktykujący logopeda spotka się z osobą z giełkotem. Często specjaliści nie mają wystarczającej wiedzy na temat istoty tego zaburzenia i przebiegu terapii lub też mylnie je interpretują i utożsamiają z jąkaniem.
(...)
Niniejsza pozycja prezentuje w bardzo przystępny sposób zagadnienie giełkotu od strony teoretycznej oraz praktycznej. Autorka korzysta tu ze swoich bogatych doświadczeń
terapeutycznych.
Ważną część książki stanowi aneks, który zawiera narzędzia diagnostyczne (arkusz wywiadu, kwestionariusz zaburzeń płynności mówienia) oraz przykładowe materiały przydatne w terapii mowy bezładnej. Sądzę, że terapeuci docenią praktyczne walory tej pozycji, skorzystają z licznych wskazówek i pomysłów, w jaki sposób pomóc osobie z giełkotem.
Manon Spruit ukończyła studia logopedyczne. Jest certyfikowaną terapeutką jąkania. Kształciła się w Holandii, zdobywając wiedzę z zakresu terapii jąkania, a następnie uzyskała tytuł magistra nauk medycznych w zakresie patologii mowy, języka i audiologii na Uniwersytecie w Utrechcie. Jest członkinią Międzynarodowego Stowarzyszenia Giełkotu, w którym w latach 2007–2015 pełniła funkcję osoby odpowiedzialnej za kontakty z terapeutami na terenie Niemiec i Holandii. Zajmuje się sprawami kształcenia ustawicznego oraz prowadzi wykłady z dziedziny zaburzeń płynności mowy na uczelniach kształcących logopedów w Niemczech, Holandii i Polsce.
