Zaakceptować inność II. Oswajamy zespół Aspergera.

Różnice między ZA a autyzmem

Osoby ze zdiagnozowanym zespołem Aspergera przede wszystkim są bardziej otwarte na innych ludzi niż autystycy. Często sami szukają kontaktu, problem powstaje jednak w momencie, w którym trzeba odczytać czyjeś emocje. Osoba z ZA przeważnie nie zrozumie czyjegoś niewinnego żartu lub ironii, a także nie ma zbyt rozwiniętej empatii. Wynika to z dużej dozy egocentryzmu, która cechuje osoby z ZA.

Przedkłada się to też na inne czynności. Dziecko z ZA będzie wolało bawić się samo, a u dorosły raczej słabo poradzi sobie w pracy w zespole. Prawdopodobnie będzie narzucał swoje zdanie innym i urazi go czyjaś stanowcza odmowa. Na interakcje ze społeczeństwem negatywnie wpłynie też zdarzająca się czasem niezgrabność ruchowa np. utykanie czy mało elastyczny chód oraz ograniczony zakres gestów. Ponadto ludzie z ZA nie przepadają za kontaktem fizycznym oraz wzrokowym. Spojrzenie bywa specyficzne – oczy zezują w bok lub (w sposób trochę podobny do osoby niewidomej) sztywno podążają za danym obiektem.

Również mowa wyróżnia osoby z ZA. Bywa, że dzieci późno uczą się mówić lub nauka mowy jest przerywana. W późniejszym wieku mowa może być bardzo patetyczna, osoby z ZA czasami upodobają sobie jakieś słowo lub zwrot i często je powtarzają.

Dzieci z ZA ze względu na swoją inność narażone są niestety na złośliwości i brak zrozumienia, a czasami nawet i na zazdrość. Nierzadko cechuje ich bowiem ponadprzeciętna inteligencja, która podwyższa wyniki w nauce. Dorośli natomiast niejednokrotnie kończą studia, osiągają sukcesy na polu zawodowym i zakładają szczęśliwe rodziny. Wszystko zależy bowiem od właściwego rozpoznania zaburzenia, jego nasilenia i… zrozumienia. Żeby wiedzieć jak postępować z osobą z ZA musimy wiedzieć, co nią kieruje, co czuje i co chce nam zakomunikować. Wtedy przekonamy się, że nie musimy się bać rozmowy z nią czy zawarcia przyjaźni.

Na rodzicach dziecka z ZA spoczywa duża odpowiedzialność. Muszą przecież sami pogodzić się z jego odmiennością oraz zadbać o to, aby nie przeszkodziła mu ona w wejściu w dorosłe życie. I w tym momencie zaczyna się też rola nauczyciela/terapeuty.

Jak wspierać osoby z Zespołem Aspergera - literatura specjalistyczna

Uczeń z zespołem Aspergera. Praktyczne wskazówki dla nauczyciela autorstwa Joanny Święcickiej.

Książka zawiera charakterystykę zjawiska jakim jest zespół Aspergera. Znajdziemy w niej też opis funkcjonowania dziecka z ZA jako ucznia oraz sposoby odpowiedniej współpracy z nim. Konflikty na ścieżce nauczyciel – uczeń z ZA są nieuniknione, gdyż takie dziecko po prostu nie lubi narzucania mu sposobu nauki i przeważnie jedynie swój tok rozumowania uważa za słuszny. Ponadto miewa też problemy z właściwą interpretacją poleceń, a nawet słów.

Publikacje polecamy nauczycielom, terapeutom oraz rodzicom, którym konkretne sposoby pomocy na pewno się przydadzą.



Dzieci z  zaburzeniami łączonymi. Trudne ścieżki rozwoju autorstwa Barbary Winczury.

Książka porusza problematykę łączonych zaburzeń u dzieci. Zjawiskiem tym nazywamy występowanie  np. zespołu Aspergera przy jednoczesnym opóźnieniu w rozwoju czy autyzmu atypowego i zaburzeń psychotycznych. Zaburzenia łączone utrudniają terapeucie postawienie odpowiedniej diagnozy - powyższa publikacja ma to zdanie ułatwić. Książka w przystępny sposób przybliża tę tematykę. 

Polecamy ją głównie lekarzom (neurologom, psychiatrom lub rehabilitantom), terapeutom, a także rodzicom zainteresowanym konkretną wiedzą na temat zaburzeń łączonych.

Pomoce dydaktyczne i edukacyjne

Białe czy czarne? Symultaniczne i sekwencyjne strategie uczenia się - ta gra edukacyjna przeznaczona jest nie tylko dla dzieci dotkniętych Zespołem Aspergera, ale również  dyslektycznych i ze stwierdzonymi zaburzeniami rozwoju. Grę z powodzeniem można również zaproponować zdrowym dzieciom w ramach udoskonalenia systemu językowego. Gra w formie zadań do wykonania uczy logicznego myślenia, rozwija pamięć oraz analizę i syntezę wzrokową. Usprawnia też właściwy sposób odczytywania zdania czyli od prawej do lewej.

Zawartość gry Białe czy czarne?:

• 16 kwadratowych dwustronnych elementów tekturowych
• 2 prostokątne elementy dwustronne tekturowe
• 4 nieregularne elementy dwustronne tekturowe
• zbindowana książeczka, 61 stron laminowanych ze wzorami
• instrukcja ćwiczeń
• woreczek na elementy

Grę polecamy do użytku domowego oraz jako pomoc dla logopedów, terapeutów, pedagogów i psychologów.

Kocyk obciążeniowy średni (100x150 cm, wypełniony granulatem szklanymi) - miękki kocyk sztruksowo-bawełniany stymulujący tzw. czucie głębokie, wycisza pobudzenie, uspokaja i pomaga się skoncentrować.

Kocyk polecamy jako pomoc w terapii nie tylko zespołu Aspergera, ale również zespołu Retta, mózgowego porażenia dziecięcego, zespołu Downa, ADHD, zaburzeń koordynacji ruchowej. Sprawdza się również jako pomoc SI. Kocyk jest kolorowy i przyjemny w dotyku.

Polecamy do użytku domowego (po konsultacji z terapeutą). Polecamy także inne pomoce sensoryczne.

Kołderka obciążeniowa mała (70x100cm, wypełniona żwirkiem naturalnym) - kołderka ma identyczne zastosowanie jak kocyk obciążeniowy. Ją także polecamy do terapii zaburzeń takich jak zespół Aspergera, ADHD czy zespół Downa. Jest równomiernie obciążona na całej powierzchni. Wykonana jest z miękkiego, przytulnego polaru. Kołderkę mogą Państwo kupić w kolorach różowym, pomarańczowym, czerwonym, niebieskim, granatowym i zielonym; wszystkie w soczystych, miłych dla oka odcieniach.

Polecamy do użytku domowego (po konsultacji z terapeutą).

Pomoce interaktywne

Aplikacja edukacyjna wspierająca terapię dzieci ze specjalnymi potrzebami - Aplikacja edukacyjna DrOmnibus to kompleksowe narzędzie wspierające edukację i terapię dzieci z zaburzeniami rozwoju i/lub zachowania (np. ASD, Zespół Downa, ADHD, niepełnosprawność intelektualna czy porażenie mózgowe). Aplikacja to 10 gier, których poziom trudności można samodzielnie ustalać. Do aplikacji dodane są też scenariusze zajęć oraz materiały edukacyjne, dlatego sprawdzi się na zajęciach terapeutycznych.

Nowoczesna forma terapii pomaga dziecku rozpoznawać emocje (z czym mają problem zwłaszcza dzieci dotknięte zespołem Aspergera), rozwinąć percepcję i analizę wzrokową oraz rozpoznać i wyróżnić literę L. Gry uczą też i doskonalą poznawanie dźwięków przyrody, miast czy domu, co pomaga odnaleźć się w rzeczywistości.

Tablet to bardzo atrakcyjna forma nauki, zatem dziecko chętniej będzie współpracować z rodzicem lub terapeutą, a postępy małego ucznia mogą być monitorowane na bieżąco.

Tablet polecamy terapeutom, rodzicom oraz placówkom przedszkolnym.



Zapraszamy Państwa do odwiedzenia strony internetowej naszego sklepu Liger. Znajduje się tam pełna oferta specjalistycznych pomocy przydatnych w terapii zespołu Aspergera. Odpowiednie ich dobranie naprawdę daje bardzo dużo. Dziecko będzie miało zapewniony odpowiedni rozwój i przede wszystkim otworzy się emocjonalnie, a Państwu - rodzicom, terapeutom, nauczycielom - z pewnością będzie się łatwiej z nim współpracować. To właśnie właściwa komunikacja jest kluczem do porozumienia, nie zapominajmy o tym.