Jak uspokoić dziecko z autyzmem? 10 sposobów

Każdy, kto miał lub ma do czynienia z dziećmi, czy to zawodowo, czy też prywatnie, zdaje sobie sprawę, że bywają takie sytuacje, kiedy dziecko traci nad sobą kontrolę. Jego zachowanie staje się nieadekwatne do sytuacji, pojawiają się złość, krzyk, bunt i ciężko wtedy cokolwiek zrobić, wybrnąć z takiej sytuacji. Nam - rodzicom, najtrudniej jest w sytuacjach, kiedy do takiego ataku niespodziewanej histerii dochodzi w miejscach publicznych. Nie wiadomo wówczas, czy zostawić takie rozhisteryzowane dziecko "samemu sobie" aby się wypłakało i uspokoiło, czy też interweniować, wyprowadzać ze sklepu i próbować na nie działać siłą perswazji... Za wszystko oczywiście odpowiadają emocje i wciąż jeszcze mocno niedojrzały układ nerwowy. W sytuacji, gdy mamy do czynienia z dzieckiem ze spektrum autyzmu, sprawa jeszcze bardziej się zaognia i komplikuje... Co zrobić by takie dziecko uspokoić? Rodzice dzieci ze spektrum mają pewnie opanowane różne techniki wyciszania i uspokajania, nie jest jednak powiedziane, że są one skuteczne w każdej problemowej sytuacji, a przecież takich właśnie sytuacji w ciągu każdego dnia jest sporo...

Przypomnijmy tylko, że autyzm jest traktowany, jako całościowe zaburzenie rozwoju i stanowi silne, wielogenowe oraz dziedziczne zaburzenie (na ten temat znajdziecie więcej w naszym wpisie Jak rozpoznać autyzm? 10 pierwszych objawów). Tutaj nietypowych sytuacji, które zaburzają rytm i schemat dziecka, może być na pęczki, nawet w krótkim wycinku czasu. Wyobraźmy sobie, że uznawane przez nas za normalne odgłosy (np. przejeżdżającego samochodu, ruch miejski, dziecięce krzyki na placu zabaw) dla dzieci autystycznych są nie do zniesienia. Dotyk ubrań o określonych fakturach, wykonywanie codziennych zabiegów higienicznych, są nie do zniesienia. Dzieci ze spektrum autyzmu wcale nie chciałby się zachowywać, tak jak się zachowują, nie chciałyby reagować krzykiem, agresją, autoagresją, ale inaczej nie umieją, to jest ich mechanizm obronny na sytuacje i zdarzenia, które upatrywane są przez nie, jako zagrożenie. Dzieciom autystycznym nie jest łatwo w świecie, który ich nie rozumie, wyśmiewa, który nie umie lub boi się wyciągnąć pomocną dłoń. Nie jest łatwo także ich rodzicom, którzy często w obawie przed niekontrolowanym wybuchem złości czy panicznym atakiem histerii, wolą zostać z dzieckiem w domu, rezygnując z wyjścia na plac zabaw czy do sklepu. Nie ma gotowej recepty na to, jak uspokoić dziecko z autyzmem, ponieważ każde dziecko jest inne, a nagromadzenie różnych czynników i splotów sytuacji, powoduje, że niczego w 100% nie można przewidzieć. Pamiętamy, że dziecko autystyczne znacznie częściej wpada w niekontrolowane ataki złości, niż jego neurotypowy rówieśnik.

Poniżej przedstawiamy Wam (okiem specjalisty), jak sprawić, by dziecko ze spektrum autyzmu wyciszyć i ukoić jego emocje.

Jak uspokoić dziecko z autyzmem?

 - zastanówmy się, czy mieszkanie, pokój, ogólnie środowisko, w którym przebywamy z dzieckiem, są do niego odpowiednio dostosowane, czy nie ma w nich zbyt dużego nagromadzenia bodźców, które mogą frustrować dziecko i powodować jego zły nastrój. Dzieci z ASD często są nadwrażliwe na zbyt mocne światło, czy dźwięki z otoczenia. Zadbajmy więc o stonowaną kolorystykę w pokoju, zasłanianie okien czy wyciszanie muzyki lub telewizora. Organizujmy odkurzanie mieszkania podczas nieobecności dziecka w domu lub zapewnijmy mu bezpieczny azyl na czas, gdy musimy czymś hałasować. Sprawdzić mogą się także słuchawki nakładane na uszy;

 - gdy nadejdzie już chwila złości, weźmy dziecko na ręce, przytulmy, obejmijmy mocno, nie reagujmy nerwowo - to tylko zaogni i tak już napiętą sytuację. Weźmy pod uwagę fakt, że dziecko i tak doświadczyło uczucia lęku, braku bezpieczeństwa, często nie wie, co się z nim dzieje - stąd jego reakcja. Nie dokładajmy mu jeszcze dodatkowo swoich nerwów. Niech maluch poczuje się w naszych objęciach bezpiecznie i niech ma możliwość odpoczęcia, odreagowania stresu;

 - starajmy się zawsze (a w szczególności podczas wybuchów złości) mówić do dziecka łagodnym i spokojnym tonem, możemy mu zaśpiewać i ukołysać je. Na pewno dzięki temu odzyska spokój;

 - zawsze kierujmy do dziecka z ASD proste, zrozumiałe i krótkie polecenia. Rozwlekłe tłumaczenia, rozmowy i pogadanki niewiele zdziałają w takim momencie;

 - starajmy się odwrócić uwagę dziecka od trudnej czy problemowej sytuacji. Skierujmy uwagę malucha na coś - co sądzimy - że może sprawić mu przyjemność, na coś, co lubi, czym może być w danej sytuacji zainteresowane. Dzięki takiemu przeniesieniu uwagi na inny bodziec, możemy "złapać" z dzieckiem wspólne pole uwagi i co najważniejsze - zyskujemy szansę na wyciszenie go i uspokojenie;

 - dzieci autystyczne czują się bezpieczne działając i żyjąc w schematach, dobrze odnajdują się w rutynowych sytuacjach, dlatego też, jeśli my - jako rodzice - wiemy, że w najbliższym czasie będziemy musieli przełamać ową rutynę, rozmawiajmy o tym z dzieckiem, staramy się je przygotować na przełamanie znanego im schematu. Możemy wówczas mieć nadzieję, unikniemy stresowej dla dziecka sytuacji;

 - dobrym pomysłem na wyciszenie i ukojenie dziecka z ASD, jest stosowanie miejscowego dociążenia. Używanie obciążeniowych kołderek, kocyków, poduszek na barki powoduje bezpośrednie działanie na czucie głębokie i prioprocepcję. Dziecko ma szansę na wyciszenie emocji i odwrócenie uwagi od nerwowej sytuacji. Dobrze jest stale (oczywiście będąc pod opieką terapeuty) stosować miejscowe dociążenia, nie tylko podczas snu, ale także np. podczas zajęć stolikowych, kiedy dziecko je lub wykonuje jakieś zadania manualne;

 - zabawy sensoryczne, przesypywanie, mieszanie, przelewanie wody, malowanie rękoma, malowanie pianką do golenia... są to zadania pozwalające odwrócić uwagę dziecka, wyciszyć je i spowodować, że zapomni o przykrych emocjach czy stresujących sytuacjach;

 - gdy już brakuje nam pomysłów, albo nic nie działa, spróbujmy dziecko czymś... zaskoczyć! Zgaśmy światło w całym mieszkaniu, a zapalmy świece, nalejmy pełną wannę wody i urządźmy dziecku atrakcyjną kąpiel. Jest to swego rodzaju odwrócenie uwagi ale właśnie z elementem zaskoczenia. Może spowodować to wyciszenie i uspokojenie;

 - i wreszcie... na koniec coś, co nie każdemu się spodoba ale powiedzmy to szczerze - działa. Jest to system nagród. Nie nadużywajmy go ale miejmy w zanadrzu i wyciągnijmy, jeśli już jesteśmy naprawdę bezsilni.

Jak uspokoić autystyczne dziecko

Można by powiedzieć, że nie ma gotowej recepty, ponieważ każde dziecko jest inne, każda sytuacja, w której się znajdujemy jest inna. Niewątpliwie jednak miłość, przytulenie, bliskość, zrozumienie, wspólne pokonywanie trudności, to jest to, co pozwala uspokoić, wyciszyć i ukoić dziecko. Nie ma nic bardziej wartościowego, niż bycie z drugą osobą, niezależnie czy jest do osoba neurotypowa, czy dotknięta zaburzeniami z rodzaju ASD...

Komentarze (0)

Brak komentarzy w tym momencie.

Nowy komentarz

Odpowiadasz na komentarz